مجله تخصصی مطالعات آمریکا

نویسنده: کلر فوران ، آتلانتیک

لاش برنی سندرز برای راه یابی به کاخ سفید به پایان رسیده است. وی در کنار رقیب هم حزبی خود یعنی هیلاری کلینتون ایستاده و از وی به عنوان نامزد نهایی حزب حمایت می کند. تایید کلینتون از سوی سندرز ثابت می کند که حتی سندرز هم نمی تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که انتخابات مقدماتی حزب پایان یافته و وی در این کارزار بازنده شده است.

وی با حضور در کمپین تبلیغاتی کلینتون در نیوهمشایر گفت: « کلینتون پیروز انتخابات مقدماتی شد و من از این بابت به وی تبریک می گویم.» البته این به معنای آمادگی وی برای خروج رسمی از کارزار انتخابات نیست. به گفته سخنگوی کمپین وی، سندرز همچنان به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و حمایت وی از کلینتون به معنای خروج وی از کارزار انتخابات نیست. وی در سخنرانی خود بار دیگر گفت: «ما یک انقلاب سیاسی را آغازکردیم و انقلاب ادامه می یابد.»

تا زمان حاضر انقلاب سیاسی وی شکست خورده است. سندرز از زمان آغاز کمپین خود خواستار تغییرات اساسی در بنیان های سیاسی زندگی سیاسی آمریکا شده بود تا صدای طبقه متوسط دیگر از سوی نخبگان ثروتمند خفه نشود و شکاف فقیر و غنی بیش از اندازه عمیق نشود. با این وجود رای دهندگان دموکرات باور کلینتون به تغییرات تدریجی را نسبت به ایده آل گرایی پرشور و هیجان سندرز ترجیح دادند. اگر قرار باشد ایده انقلاب محقق شود، به دست سندرز به عنوان رئیس جمهور بعدی نخواهد بود.

با این وجود، سندرز فراتر از حد تصور پیش رفت. وی توانست بسیاری را متقاعد کند که سرسختی می تواند در کارزار انتخاباتی کاریزما ایجاد کند. کمپین سندرز توانست میلیون ها دلار کمک جمع کند و رقابتی نزدیک را پیش ببرد. استراتژی وی برای کسب کمک های مالی به تنهایی می تواند یک الگو برای نامزدهای آتی باشد.

اگر چه سندرز تلاش کرد تا حرب دموکرات را به سمت و سویی پیشرو هدایت کند، باید بررسی کرد که هم اکنون چه میزان از اثرات تلاش وی باقی مانده است. در نگاه حداقلی، کمپین وی نشان دهنده اشتیاق عمومی به پوپولیسم و تمایل به رد وضعیت موجود به ویژه در میان نسل جوان بود.

حضور یک سناتور که خود را سوسیال دموکرات می خواند در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری کشوری که همواره از بازار آزاد حمایت می کرده و پیشروی وی، نکته ای قابل توجه است. اگر چه سندرز نتوانست ثابت کند که برچسب سوسیالیست خوردن، برگ برنده یک نامزد است اما نشان داد سوسیالیست بودن دیگر به چشم یک تابو دیده نمی شود.

به علاوه سناتور سندرز آمریکاییان را به تفکر مجدد در مورد مفهوم رادیکال بودن ترغیب کرد. سندرز در یکی از سخنرانی های خود اعلام کرد که خدمات پزشکی باید حق همه مردم و نه یک مزیت باشد و وی این را یک ایده رادیکال نمی بیند.

این تغییر در آمریکا بسیار غیر محتمل به نظر می رسید. زمانی که سندرز اعلام کرد که قصد دارد وارد کارزار انتخاباتی شود، بسیاری که باید قاعدتا از حامیان وی می شدند، سندرز را نادیده گرفتند. حتی خود سندرز هم نسبت به رسیدن به اهداف خود با دیده شک می نگریست. وی در یکی از سخنرانی های خود اعلام کرد که همواره یکی از نگرانی های وی این بوده که اگر کمپین به خوبی پیش نرود نه تنها به منزله شکستی برای شخص سندرز بلکه به منزله شکستی برای باورهای وی قلمداد شود.

علی رغم این نگرانی ها سندرز توانست توجه عمومی را به کمپین خود جلب کند و کلینتون هم سرانجام برخی از ایده های وی را پذیرفت. کلینتون هم به دنبال سندرز با پیمان ترانس پاسیفیک مخالفت کرد. هفته گذشته نیز کلینتون نیز از ایده های سندرز مبنی بر گسترش خدمات درمانی و پزشکی و کاهش هزینه های تحصیلات عالیه استقبال کرد. سندرز توانست همچنین بر پلت فرم ارائه شده حزب دموکرات هم تاثیر گذار باشد.

سندرز حتی خود نیز در مصاحبه ای با سی اسپان از حمایت مردم از کمپین خود و شلوغی سخنرانی ها اظهار شگفتی کرده بود. سندرز تلاش خود را کرد تا بستر لازم را برای ایجاد یک جنبش سیاسی ماندگار به وجود بیاورد اما تداوم آن در آینده قطعی نیست.

سندرز روشن ساخته که دوست ندارد دونالد ترامپ به کاخ سفید راه پیدا کند. به گفته وی: «مهم ترین امری که طی 5 ماه آتی با آن رو به روییم، حصول اطمینان از شکست سرسختانه ترامپ است.» سندرز در یکی از سخنرانی های خود اعلام کرد که بعد از سال ها نژادپرستی، جنسیت زدگی و تبعیض در کشور خود، دیگر نمی توانیم کسی را تحمل کنیم که تعصب را هم به کمپین خود راه داده است.»

کار سندرز از این به بعد دشوارتر خواهد شد، زیرا هر تلاشی که بکند نسبت به کارزار انتخاباتی توجه کمتری را جلب خواهد کرد.

منبع: آتلانتیک / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی