اگر اعتراض حق مردم است، کجا اعتراض کنند؟
سعید معدنی، جامعه شناس طی یادداشتی با عنوان باید جایی باشد تا مردم صدایشان را به گوش مسئولان برسانند در روزنامه ایراننوشت:
سه نوع حکومت داریم که در طول تاریخ یا در یک برهه زمانی مستقر می‌شوند. نوع اول حکومت‌هایی است که ارزشی برای جامعه قائل نیستند. این حکومت‌ها قبل از دوران مدرن و انقلاب فرانسه حاکم بودند. دراین نوع حکومت، حاکمان هیچ حقی برای مردم قائل نبودند. معیار، سخن حاکمان بود که قانون میشد. مردم هیچ حقی نداشتند مگر در استثنائاتی. بعد از انقلاب فرانسه بحث جامعه مدنی پیش کشیده شد و گفتند که حکومت‌ها باید پاسخگوی مردم باشند. اینجا شکل دوم حکمرانی به‌وجود آمد. در این حکمرانی قانون‌هایی تصویب کردند و گفتند باید در چارچوب قانون حرکت کرد، اما باز هم شکاف ایجاد شد و به نتیجه نرسید. اینجا بود که شکل سوم حکومت شکل گرفت. در این حکومت‌ها دائماً انتخابات وجود دارد. احزاب فعال هستند. می‌توانند با دیدگاه‌های جدید، قانون اساسی را تغییر دهند. اما زمانی که شکل سوم حکمرانی، به‌صورت ایده‌آل شکل نمی‌گیرد و خواسته‌های مردم برآورده نمی‌شود، این خواسته‌ها جمع می‌شود و در یک نقطه به شکل اعتراض و اغتشاش خود را نشان می‌دهد.
دولت هم هیچ راهکاری نیندیشیده است که مردم خواسته‌هایشان را چگونه اعلام کنند. در خارج روزنامه‌ها و احزاب هستند. البته در کشور‌های دیگر هم اعتراض و اغتشاشات شکل می‌گیرد. امروز ما شاهد اعتراض جلیقه زرد‌ها در فرانسه هستیم. فرانسه مهد دموکراسی است، اما با همه تمهیداتی که اندیشیده است بازهم شاهد اعتراض این گروه هستیم. حال سؤال اصلی این است که مردم اعتراض خود را به چه شکلی بیان کنند؟ راهکار چیست؟ فرض کنید معلمان اعتراض دارند. چه کار کنند؟ سر کلاس‌ها نروند؟ سرکلاس بروند، اما درس ندهند؟ جلوی مجلس تجمع کنند؟ ما هیچ پاسخی برای این سؤال‌ها نداریم. همین است که بنزین بهانه‌ای می‌شود تا این اتفاق‌ها شکل بگیرد. آیا افزایش بنزین کارشناسی شده بود؟ به‌نظرم کارشناسی نبود. چون اگر کارشناسی بود نباید چنین واکنشی در پی داشته باشد. آیا کسانی که قیمت بنزین را افزایش دادند با افرادی که در کف جامعه هستند مثل اهل سیاست، روزنامه‌نگاران، جامعه‌شناسان و... مشورت کردند؟
کارشناسی بنزین فقط اقتصادی نیست، باید جوانب سیاسی و اجتماعی آن را هم سنجید. آیا از روزنامه‌نگاران و فعالان حوزه اجتماعی پرسیدند که اگر قیمت بنزین به سه هزارتومان برسد واکنش جامعه به آن چگونه خواهد بود؟ معلوم است این مشورت‌ها انجام نشده است که شاهد چنین واکنش‌هایی هستیم. حتی به نظر می‌رسد در کمیسیون‌های مجلس هم ارزیابی نشده بود. به نظر من حداقل باید بنزین سهمیه‌ای برای گروه‌های خاص را همان هزار تومان درنظر می‌گرفتند بعد بنزین سهمیه‌ای را برای سایر اقشار افزایش می‌دادند، قیمتش را هم ۵۰ درصد بالا می‌بردند؛ بنابراین نیاز بسیاری از رانندگان تاکسی، برآورده میشد. بعد می‌آمدند و بنزین آزاد را گران می‌کردند تا ۴ هزارتومان هم می‌توانستند افزایش دهند، اما این کار را نکردند. امروز هم باید راهکاری اندیشیده شود تا اعتراض‌های صنفی و شغلی انجام شود و انرژی اعتراضی تخلیه شود. باید جایی باشد تا مردم با آرامش صدایشان را به گوش مسئولان برسانند.
این دقیقا آفت جامعه ست اونایی که هیچ چیزاز اقتصاد نمیدونن نظر میدن سالهاست که به جای اقتصاد دانها سیاست مدرا برای اقتصاد تصمیم گرفتن بعد ایشون راه حل رو دوباره سیاسی میدونه این درد رو به کی بگیم؟ اقتصاد علمه جناب جامعه شناس تو چیزی ازش نمیدونی بکش بیرون ازش. سالهاست که اقتصاد دانها رسیدن به نقطه امروز رو بیش بینی می کردن سالهاست که میگن باید بنزین آزاد میشد کی اینو به تاخیر انداخت؟ سیاستمدار
و جالب اینجاست که مسولیت این گند رو بازم قبول نمیکنن
اون وقت ایشون دوباره تجویز میکنه راه حل سیاسیت! یارانه بدهید به اقشار فلان و بهمان تا مدت کوتاهی خفه شوند و تا بحران بعدی که دقیقا منشا اش همون یارانه ست خدا یار و نگهدارتان!