مجله تخصصی مطالعات آمریکا

استاد راهنما: رضا سیمبر استاد مشاور: احمد جانسیز؛ پدیدآور: زهرا کشاورزی، دانشگاه گیلان

استراتژی کلان آمریکا در هزاره سوم بسیار متفاوت با استراتژی این کشور در قرن بیستم می‌باشد. بنابراین، استراتژی کلان تدافعی محور که بازتاب جنگ سرد بود جای خود را به استراتژی کلان تهاجمی که متناسب با دوران هژمونی و عصر تک قطبی می‌باشد، داده است. شورای امنیت، به عنوان رکن اجرایی سازمان ملل متحد، در دوره زمانی پس از جنگ سرد به عنوان بازوی قدرتی آمریکا عمل می‌کند، در این راستا، آمریکا با همراه سازی شورای امنیت با خود، به کشورهایی که هم مقابله با آنها مشکل است و هم بازدارندگی به همراه دارند اجازه نخواهد داد که استیلای جهانی آن را با مخاطره روبرو سازند. ایران از دید آمریکا سیاست به چالش کشیدن رفتار-های دوگانه غرب و نظم حاکم جهانی را در پیش گرفته است و به دنبال تلاش برای دستیابی به فناوری هسته‌ای است. لذا، آمریکا تلاش می‌نماید از راه تهدید و تحریم‌های یک جانبه وچند جانبه علیه ایران و نیز با تحت فشار قرار دادن شورای امنیت، در جهت هم سو شدن با اهداف خود، با چالش هایی که امنیت بین المللی و منافع ملی آن را با مخاطره روبرو ساخته است به مبارزه بپردازد. در این پژوهش، پس از ارائه تاریخچه‌ای از روابط آمریکا و شورای امنیت در دوران پس از جنگ سرد به بیان چارچوب تئوریک در قالب رئالیسم تهاجمی پرداخته می‌شود. و سپس بحران‌های متعددی که شورای امنیت و آمریکا پس از جنگ سرد در آن نقش ایفا کرده‌اند را مورد بررسی قرار می‌دهیم و در پایان تحریم‌های آمریکا و شورای امنیت علیه ایران مورد تحلیل قرار می‌گیرد. http://idochp2.irandoc.ac.ir/FulltextManager/fulltext15/th/305/305892.pdf

واژگان کلیدی: سیاست خارجی آمریکا، پسا جنگ سرد، شورای امنیت، بحران‌های بین المللی، تحریم‌های ایران، پرونده هسته‌ای