دکتر ارسلان قربانی شیخ نشین، محمد محمودی کیا
این پژوهش درصدد ارائه چارچوب نظری رهیافت تحلیل انتقادی سیاست خارجی است. مدعای اصلی این پژوهش این است که رهیافت انتقادی سیاست خارجی به دلیل نفی اصول و مفروضات رهیافت سنتی در مباحث فرا نظری خود و درنتیجه ارائه چارچوب مفهومی متمایزی از رویکرد مذکور، از توانایی بیشتری در تبیین رفتار سیاست خارجی دستهای از بازیگران نظام بینالملل برخوردار است. نگارندگان بر این باورند، هرچند نظریات واکنشگرای روابط بینالملل بهطور عام و نظریه انتقادی روابط بینالملل بهطور خاص، بیشترین تأکید را بر وجه فرا نظری نظریه سیاست جهانی دارند، بااینحال، با عنایت به وجوه هنجاری و انتقادی نظریه مذکور، امکان استخراج اصول کلی و راهنما برای بهرهگیری در پردازش سیاست خارجی دستهای از بازیگران نظام بینالملل اعم از بازیگران رسمی نظام بینالملل (دولتها) و نیز بازیگران غیررسمی (همچون تشکلها، سازمانها و نهادهای غیردولتی) که خواهان ایجاد تغییر در نظم و نظام موجود بینالمللی هستند، وجود دارد. متن کامل مقاله