مجله تخصصی مطالعات آمریکا

اگرچه شکل گیری بحران در سوریه با توجه به مجاورت جغرافیایی، رژیم صهیونیستی را که با چالش‌های سیاسی-امنیتی مختلفی مواجه است، را تحت تاثیر قرار داده است. اما مقامات رژیم صهیونیستی از همان ابتدای بحران، با توجه به نقشی که سوریه در حمایت از جریان مقاومت داشته، باور داشته اند که این بحران داخلی، موجب تضعیف نظام سوریه و در نتیجه تضعیف جریان مقاومت شامل ایران، سوریه، حزب‌الله لبنان و حماس می ‌شود. در عین حال این دغدغه در میان مسئولان این رژیم به چشم می‌خورد که گسترش ناامنی در سوریه می‌تواند به طور مستقیم امنیت این رژیم را با خطر مواجه کند. این موضوع با توجه به امن بودن مرزهای دو کشور تا پیش از شروع بحران نمود بیشتری نیز یافته است.
در واقع برغم چالش‌های سیاسی بین رژیم صهیونیستی و سوریه، مرزهای دو کشور همواره ایمن بوده است، حال آن که پس از بحران‌های داخلی اخیر در سوریه، در این زمینه چالش‌هایی به وجود آمده است. در این راستا آنها از قدرت‌یابی اخوان‌المسلمین سوریه درهراسند و حتی در آغاز بحران، نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی گفت که یک دشمن شناخته شده بهتر از الهه ناشناخته می‌تواند امنیت ما را تامین کند. به همین دلیل در ابتدای بحران، مهم‌ترین دغدغه این رژیم بی‌ثباتی سوریه و قدرت‌گیری اسلام‌گراهای افراطی در این کشور بود.
اما فارغ از استیصال و نگرانی های رژیم صهیونیستی از آینده بحران سوریه و تاثیر آن بر آینده سیاسی و امنیتی شان، مقامات این رژیم همواره با  نگاهی فرصت طلبانه به بحران سوریه در راستای بهره گیری از آن برای  منافع منطقه ای خود نگریسته اند، به نحوی که بحران سوریه در سطح منطقه‌ای زمینه شروع دوباره روابط تل‌آویو-آنکارا و همچنین نزدیکی این رژیم با کشورهای عربی مانند عربستان سعودی و شکل‌دهی به ائتلاف  در بین این کشورها را فراهم نموده است. در همین راستا پایگاه اینترنتی ولترنت به قلم تری میسان، روزنامه‌نگار معروف فرانسوی فاش کرد که همزمان با مذاکرات ایران و 1+5 و تشدید شدن روند بحران در سوریه، مقامات تل­آویو با ریاض در حال گفتگو بوده‌اند، به طوری که نمایندگان عالی­رتبه دو کشور، پنج بار در کشورهای هند، ایتالیا و جمهوری چک باهم دیدار کرده‌اند. به اعتقاد ناظران، این ملاقات­ها با هدف راه‌اندازی ائتلاف اسرائیلی - سعودی علیه ایران صورت گرفته است. بر این اساس بنابر هراس از یک ایران قدرتمند در منطقه، ترکیه و عربستان سعودی در کنار تشکیل یک جبهه سنی برای مقابله با ایران، به ائتلافی با بزرگترین دشمن جهان اسلام پیوسته‌اند. تل‌آویو نیز به دنبال ترویج این مساله است که اعراب دیگر اسرائیل را دشمن اصلی خود نمی‌دانند، بلکه اکنون ایران مهم­ترین دشمن آنها تلقی می‌شود.
عبداله­الشمری دیپلمات ارشد سعودی معتقد است: «اسرائیل به علت ریشه و منشا خود دشمن است اما به علت اقداماتش دشمن نیست، درحالی که ایران به علت اقداماتش در سوریه و سایر کشورهای منطقه دشمن است، نه به خاطر ریشه‌اش، بدین معنا که ایران تهدید بیشتری محسوب می‌شود و اگر من از تصمیم ­گیرندگان سعودی بودم یک لحظه در همکاری با اسرائیل درنگ نمی‌کردم.» ژنرال انورالعشقی، رئیس مرکز مطالعات حقوقی و راهبردی خاورمیانه در جده نیز گفته است: «عربستان سعودی مایل است اسرائیل بخشی از خاورمیانه باشد. ما نمی‌توانیم آن را از منطقه جدا کنیم». شبتای شافیت، رئیس سابق سرویس جاسوسی اسرائیل، از فرصت بی‌سابقه تشکیل ائتلاف به رهبری عربستان و اسرائیل خبر داد بحران های منطقه ای این فرصت را به اسرائیل می‌دهد که به رژیم خاورمیانه جدید بپیوندد؛ رژیمی که به اسرائیل اجازه داده است با کشورهای عربی و سنی که از سیاست باز غرب در برابر ایران خشمگین هستند، متحد شود.
بنابراین می توان گفت که رژیم صهیونیسنی و رسانه های آن از همان ابتدا با دامن زدن به نقش آفرینی ایران در سوریه، سعی داشته اند تا به نحوی از این بحران که با مذاکرات تهران و 1+5 نیز همزمان شده بود بهره برده و با ایجاد ترس و هراس از آینده نفوذ ایران در منطقه، زمینه های نزدیکی خود به کشورهایی که تا دیروز دشمن این رژیم محسوب می شدند را فراهم آورند. و در این میان برخی از دولت های عربی منطقه به رهبری عربستان نیز که از مدت ها پیش زمینه های نزدیکی با اسرائیل را آماده کرده بودند اینک با بهانه قرار دادن نقش آفرینی ایران در منطقه و بویژه در سوریه و تشدید موج ایران هراسی، آغوش خود را برای دشمن شماره یک مسلمانان باز کرده اند، بدون آنکه به خطرات و عواقب آن برای منطقه و مسلمانان بیاندیشند./الوقت
https://telegram.me/joinchat/Amle_T8mIYS3-KPyTQ2LBA                                                                                                                                     مطالعات روابط بین الملل