گذار به دموکراسی در ایران امروز
مصاحبه با ماهنامه ایران فردا با محسن رنانی، شماره ۵۴ (آبان ۱۳۹۸)
ایران فردا: متشکرم از زمانی که در اختیار بنده قرار دادید. تعریف کلی شما از گذار به دموکراسی چیست؟
رنانی: دموکراسی نقطهای نیست که ما به آن برسیم، دموکراسی یک فرایند است. بنابراین همین که شاخص نشان دهد ما در مسیر هستیم و فرایند چراغش روشن است کفایت میکند. در این راستا باید به چند نکته توجه کنیم: نکته اول اینکه، کشورها در موقعیت تاریخی خود میزان بلوغشان متفاوت است. ویژگی و سرعت گذار به دموکراسی بستگی به این دارد که یک ملت کجای تاریخ ایستاده است. ممکن است برای ملتی در گذار به دموکراسی فعالیت احزاب لازم باشد اما برای ملت دیگری لازم نباشد. پس دموکراسی را باید یک افق ببینیم و نه یک وضعیت، اگر ردگیری ما به سمت افق باشد میتوانیم بگوییم که در حال پیش رفتن در مسیر دموکراسی هستیم.
نکته دوم اینکه دموکراسی را نباید محدود به سازوکار رای دهی کنیم و باید همه نقاط صوری و واقعی و محتوایی را درسنجش آن نظر بگیریم . مثلا اگر جامعهای صبورتر شود و بپذیرد که بر علیه حزب مخالفش که رای آورده، شورش نکند نشان از حرکت به سوی دموکراسی است. دموکراسی در جامعهای به وقوع میپیوندد که مردماش رواداری را در ذهن و مدارا را در رفتار دارند. مهارت شنیدن و عقب نشینی و عذرخواهی دارند. در جوامع سنتی مهارت عقب نشینی وجود ندارد اما در جامعه مدرن، سنت صفر و یکی وجود ندارد و سنتها نسبیاند بنابراین میتوان هرجا که هزینه پافشاری، بالا است عقب نشینی کرد. مثلا اگر در جامعهای مهارت عقب نشینی شکل بگیرد به این معنی است که آن جامعه دارد به سمت دموکراسی میرود. مثلا دو کشور را در نظر بگیرید. در کشور الف وقتی مردم شورش میکنند و پلیس آنها را با باتون میزند، آنها فرار میکنند و پراکنده میشوند. در کشور ب وقتی مردم شورش میکنند و پلیس آنها را میزند، آنها هم چاقو یا اسلحه درمیآورند و به پلیس حمله میکنند. روشن است که کشور الف کشور دموکراتتری است تا کشور ب چون مردمش مهارت عقبنشینی را آموختهاند. چون مهارت عقبنشینی یعنی مهارت توقف خشونت. بنابراین شاخصهای حرکت به سمت دموکراسی شاخصهای کیفی بسیار متنوع و متفاوت است، بسته به اینکه جامعه در کجای مسیر تکامل تاریخی خودش قرار دارد میتوان شاخصهای متفاوتی معرفی کرد.